Tbilisi

Tbilisi, do 1936. poznat i kao Tiflis, glavni je grad Gruzije, koja je nakon raspada Sovjetskog saveza nezavisnost stekla 1991. godine. Ovaj (južno)kavkaski grad, koji se nalazi u dolini rijeke Kure (Mtkvari) je mjesto bogate, često teške i turobne historije, sa periodima pod perzijskom i ruskom vlašću, te kao dio Sovjetskog saveza, do nezavisnosti 1991. godine.

U arhitekturi ovoga grada možete vidjeti pravoslavne crkve u specifičnom gruzijskom stilu, zgrade u stilu art nouveau, te sovjetski, socijalistički modernizam. Nad gradom se nalazi tvrđava Narikala i Kartlis Deda, kultna statua „Majke Gruzije“.

Sa nešto manje od 1,5 miliona stanovnika, Tbilisi je industrijski, saobraćajni i kulturni centar Gruzije u kojemu su razvijeni turizam, prehrambena, metalna, hemijska, drvna, tekstilna i elektrotehnička industrija.

Pored historijskih, vjerskih i kulturnih sadržaja, Tbilisi je grad čistoće ali isto tako i grad išaranih zidova i izlijepljenih stubova, zelenih površina i parkova, kao i mjesto u kojem hodajući nekoliko kilometara niz rijeku nećete naći nijednu klupu i kantu; grad sa efikasnim javnim prevozom u kojem se ipak svako vozi svojim vlastitim automobilom, stvarajaći tako gužve na širokim gradskim cestama.

Tbilisi je grad ugodne klime, odličnog izbora i cijena kada su u pitanju hrana i piće, te ono najvažnija: grad, kako mu i samo ime kaže (topla lokacija), izuzetno toplih, prijatnih i susretljivih ljudi, odličnih domaćina. Moguće da je upravo ta toplina, kako grada tako i ljudi, razlog zašto su u ovom gradu boravili, između ostalog, Aleksandar Puškin, Lav Tolstoj i Mihail Ljermontov.

Na ovom mjestu vam donosim fotografije mog kratkog, ali ugodnog boravka u ovom divnom gradu, dok ću u narednim danima napisati detaljniju reportažu* sa ovog puta iz Sarajeva do Tbilisija i nazad, koji se desio sredinom novembra 2022. godine.

* Reportažu možete pročitati ovdje: Tbilisi - knjige, auta, crkve i odlični domaćini

---

Autor: Minel Abaz, Prometej.ba

---